جراحی کولورکتال

جراحی رباتیک کولورکتال از یک سیستم با تکنولوژی بالا برای کمک به جراحان برای عمل روده بزرگ و راست روده از طریق برش های کوچک استفاده می کند. این اغلب به معنای درد کمتر، زخم های کوچکتر و بهبودی سریع تر در مقایسه با جراحی باز مرسوم است. جراح بازوهای رباتیک را با ابزارهای ویژه از یک کنسول نزدیک کنترل می کند و دقت پیشرفته و نمای سه بعدی را در داخل بدن ارائه می دهد. این رویکرد پیشرفته را می توان برای شرایط مختلف از جمله سرطان، دیورتیکولیت و بیماری التهابی روده استفاده کرد. با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا جراحی رباتیک برای شما مناسب است یا خیر.

ERAS یا بهبودی پیشرفته پس از جراحی، یک رویکرد تیمی است که به شما کمک می کند پس از جراحی روده بزرگ سریعتر روی پاهای خود بایستید. این شامل مراحل خاصی قبل، حین و بعد از عمل شما است. این موارد ممکن است شامل مواردی مانند نوشیدن یک نوشیدنی کربوهیدرات مخصوص قبل از جراحی، حرکت زودهنگام پس از جراحی و مدیریت درد با مواد مخدر کمتر باشد. هدف ناراحتی کمتر، بازگشت سریعتر به غذا خوردن و راه رفتن و به طور بالقوه بستری کوتاه تر در بیمارستان است. پزشکان، پرستاران و سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی شما برای دنبال کردن این برنامه با شما همکاری خواهند کرد.

آنوسکوپی با وضوح بالا یک روش دقیق برای پزشکان برای بررسی پوشش مقعد و شناسایی سلول های غیر طبیعی به نام نئوپلازی داخل اپیتلیال مقعدی یا AIN است. به آن مانند استفاده از ذره بین مخصوص با نور فکر کنید. در طول عمل، یک اسکوپ کوچک به آرامی در مقعد قرار می گیرد. این اسکوپ به پزشک اجازه می دهد تا بافت را به وضوح روی مانیتور ببیند. در صورت مشاهده نواحی غیرطبیعی، پزشک می تواند نمونه های بافتی کوچکی به نام بیوپسی را برای بررسی آنها زیر میکروسکوپ بگیرد.

برای AIN، آنوسکوپی با وضوح بالا اغلب کامل ترین راه برای یافتن و درمان این سلول های پیش سرطانی در نظر گرفته می شود. در صورت پیدا شدن AIN، پزشک می تواند از تکنیک های مختلفی در طول همان روش برای برداشتن یا از بین بردن بافت غیر طبیعی استفاده کند. این ممکن است شامل استفاده از یک حلقه کوچک با جریان الکتریکی، به نام پروسیجر اکسیزیون الکتروسرجری لوپ (LEEP)، یا استفاده از یک داروی خاص باشد. درمان AIN می تواند به جلوگیری از تبدیل آن به سرطان مقعد کمک کند.

این روش معمولا در مطب پزشک انجام می شود و معمولا نیازی به بیهوشی عمومی ندارد. ممکن است مقداری فشار یا ناراحتی خفیفی احساس کنید. آماده سازی اغلب شامل یک تنقیه ساده برای تمیز کردن روده است. پس از این روش، احتمالا دستورالعمل هایی در مورد نحوه مراقبت از منطقه دریافت خواهید کرد. قرار ملاقات های پیگیری منظم و آنوسکوپی مکرر ممکن است برای نظارت بر سلول های غیر طبیعی جدید یا بازگشته توصیه شود. آنوسکوپی با وضوح بالا نقش کلیدی در تشخیص و مدیریت زودهنگام AIN دارد.

هیئت تومور جلسه ای است که در آن تیمی از پزشکان و کارکنان متخصص در زمینه های مختلف مراقبت از سرطان گرد هم می آیند تا در مورد مورد خاص شما بحث کنند. به آن به عنوان داشتن گروهی از متخصصان فکر کنید که همگی بر روی کشف بهترین برنامه درمانی برای شما متمرکز هستند. این هیئت شامل انکولوژیست ها، جراحان، انکولوژیست های پرتوشناسی، آسیب شناسان (پزشکانی که نمونه های بافتی را بررسی می کنند) و رادیولوژیست ها (پزشکانی که تصاویر پزشکی مانند اسکن را تفسیر می کنند) و همچنین یک ناوبر پرستار است.  

در طول جلسه هیئت مدیره تومور، پزشکان جزئیاتی در مورد سرطان شما مانند نوع، مرحله و محل قرارگیری آن ارائه می دهند. آنها نتایج آزمایش شما از جمله گزارش های تصویربرداری و آسیب شناسی را بررسی خواهند کرد. سپس، کل تیم در مورد گزینه های مختلف درمانی موجود بحث می کنند و تخصص و دیدگاه های خود را به اشتراک می گذارند. این رویکرد مشارکتی کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که تمام زوایای ممکن در نظر گرفته می شود و برنامه درمانی توصیه شده متناسب با نیازهای فردی شما است.

برای شما به عنوان یک بیمار، تخته تومور یک لایه اضافی از حمایت و اطمینان را فراهم می کند. این بدان معناست که چندین متخصص پرونده شما را بررسی کرده اند و در مورد بهترین اقدام به توافق رسیده اند. در حالی که ممکن است مستقیما در جلسه هیئت تومور شرکت نکنید، پزشک اصلی شما توصیه های تیم را با شما به اشتراک می گذارد و به هر سوالی که ممکن است داشته باشید پاسخ می دهد. هیئت تومور تضمین می کند که شما خرد جمعی یک تیم چند رشته ای را دریافت می کنید و با هم همکاری می کنند تا جامع ترین و آگاهانه ترین مراقبت ممکن را به شما ارائه دهند.

جراحی اسفنکتر برای سرطان رکتوم نوعی عمل است که هدف آن برداشتن تومور سرطانی و در عین حال حفظ عضلات اسفنکتر مقعد است. این عضلات برای کنترل حرکات روده بسیار مهم هستند. در گذشته، جراحی سرطان رکتوم که در نزدیکی مقعد قرار دارد، اغلب نیاز به برداشتن کل راست روده و عضلات اسفنکتر داشت، که منجر به نیاز به کولوستومی دائمی (دهانه ای که با جراحی در شکم ایجاد می شود تا مواد زائد از بدن خارج شوند).

با این حال، با پیشرفت در تکنیک های جراحی، از جمله رویکردهای کم تهاجمی و درک بهتر آناتومی رکتوم، جراحی اسفنکتر در حال حاضر برای بسیاری از بیماران مبتلا به تومورهای رکتوم کم لایه امکان پذیر است. هدف این است که سرطان را به طور کامل از بین ببرید و در عین حال توانایی خود را برای انجام حرکات روده به روش معمول حفظ کنید.

اینکه آیا شما کاندید جراحی اسفنکتر هستید یا خیر، به عوامل مختلفی از جمله اندازه و محل تومور، فاصله آن از عضلات اسفنکتر مقعدی و سلامت کلی شما بستگی دارد. جراح شما این عوامل را با استفاده از آزمایش های تصویربرداری مانند MRI و معاینات آندوسکوپی به دقت ارزیابی می کند. اگر جراحی حفظ اسفنکتر گزینه ای برای شما باشد، جراح از تکنیک های تخصصی برای برداشتن تومور و اغلب حاشیه کوچکی از بافت سالم اطراف آن استفاده می کند. آنها همچنین ممکن است نیاز به برداشتن غدد لنفاوی مجاور برای بررسی شیوع سرطان داشته باشند.

در حالی که هدف حفظ عملکرد روده است، برخی از بیماران ممکن است تغییرات موقتی را در عادات روده پس از جراحی با حفظ اسفنکتر، مانند افزایش فراوانی یا فوریت، تجربه کنند. این مسائل اغلب با گذشت زمان بهبود می یابند. جراحی با حفظ اسفنکتر می تواند کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان رکتوم را با اجتناب از کولوستومی دائمی و در عین حال درمان موثر بیماری به طور قابل توجهی بهبود بخشد. جراح شما مزایا و خطرات بالقوه را با جزئیات با شما در میان خواهد گذاشت تا بهترین رویکرد جراحی را برای وضعیت فردی شما تعیین کند.

تحریک عصب خاجی یک گزینه درمانی برای بی اختیاری مدفوع است، که از دست دادن کنترل روده است. این کار با تحریک ملایم اعصاب خاجی، گروهی از اعصاب واقع در کمر شما که به کنترل عضلات روده و مقعد شما کمک می کند، کار می کند. به آن مانند یک ضربان ساز فکر کنید، اما به جای کمک به قلب، به این اعصاب کمک می کند تا با عضلات روده شما ارتباط بهتری برقرار کنند.

درمان شامل یک فرآیند دو مرحله ای است. ابتدا، شما یک مرحله آزمایش را پشت سر خواهید گذاشت که معمولا چند هفته طول می کشد. در طول این مرحله، یک سیم نازک به طور موقت در نزدیکی اعصاب خاجی شما قرار می گیرد، معمولا از طریق یک برش کوچک در ناحیه باسن. این سیم به یک دستگاه خارجی کوچک که می پوشید متصل است. این دستگاه پالس های الکتریکی خفیفی را به اعصاب می فرستد. از شما خواسته می شود که یک دفتر خاطرات از حرکات روده خود داشته باشید تا ببینید آیا این تحریک به بهبود کنترل شما کمک می کند یا خیر.

اگر مرحله آزمایش به طور قابل توجهی بی اختیاری مدفوع شما را کاهش دهد، مرحله دوم شامل لانه گزینی دائمی است. یک محرک عصبی کوچک، به اندازه یک دلار نقره، با جراحی زیر پوست باسن شما قرار می گیرد. یک سیم نازک این دستگاه را به اعصاب خاجی شما متصل می کند. سپس محرک عصبی پالس های الکتریکی مداوم و خفیف را برای کمک به تنظیم سیگنال های عصبی کنترل کننده عملکرد روده شما ارسال می کند. معمولا می توانید دستگاه را با یک برنامه نویس دستی کنترل کنید.

تحریک عصب خاجی یک درمان کم تهاجمی و برگشت پذیر است. این شامل جراحی بزرگ روی خود روده شما نمی شود. بسیاری از افراد متوجه می شوند که این روش به طور قابل توجهی اپیزودهای بی اختیاری مدفوع آنها را کاهش داده و کیفیت زندگی آنها را بهبود می بخشد. با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا تحریک عصب خاجی ممکن است گزینه مناسبی برای مدیریت بی اختیاری مدفوع شما باشد یا خیر.

مانومتری مقعدی یک آزمایش ساده است که برای بررسی میزان عملکرد عضلات مقعد و راست روده شما استفاده می شود. این عضلات که اسفنکترهای مقعدی نامیده می شوند، به کنترل حرکات روده کمک می کنند. این آزمون قدرت این عضلات و نحوه واکنش آنها به اعمال مختلف مانند فشار دادن یا آرام شدن را اندازه گیری می کند. همچنین می تواند احساس در راست روده و رفلکس هایی را که به کنترل روده کمک می کنند ارزیابی کند.

در طول آزمایش، یک لوله نازک و انعطاف پذیر با یک بالون کوچک در انتهای آن به آرامی در مقعد و راست روده شما قرار می گیرد. این لوله به دستگاهی متصل است که فشار را اندازه گیری می کند. از شما خواسته می شود که اقدامات مختلفی را انجام دهید، مانند فشار دادن عضلات مقعدی خود به گونه ای که گویی می خواهید حرکت روده را متوقف کنید، فشار دادن به گونه ای که گویی می خواهید اجابت مزاج داشته باشید و گاهی اوقات سرفه کنید. دستگاه تغییرات فشار در کانال مقعدی شما را در طول این اقدامات ثبت می کند.

مانومتری مقعدی می تواند به پزشکان کمک کند تا علت مشکلاتی مانند بی اختیاری مدفوع (نشت مدفوع) یا یبوست (مشکل در دفع مدفوع) را درک کنند. همچنین می توان از آن برای ارزیابی میزان عملکرد عضلات مقعد قبل یا بعد از جراحی روی مقعد یا راست روده استفاده کرد. این آزمایش معمولا حدود 20 تا 30 دقیقه طول می کشد و به طور کلی به خوبی تحمل می شود. ممکن است در حین قرار دادن لوله فشار یا ناراحتی خفیفی احساس کنید، اما معمولا دردناک نیست. نتایج آزمایش به پزشک شما کمک می کند تا بهترین برنامه درمانی را برای شرایط خاص شما تعیین کند.

اکسنتراسیون لگن یک پروسیجر جراحی پیچیده برای برداشتن سرطان پیشرفته یا عود کننده درون لگن است. از آنجایی که لگن چندین اندام را در خود جای داده است، این جراحی شامل برداشتن تومور سرطانی همراه با اندام هایی است که سرطان در آن گسترش یافته است. اندام های خاصی که برداشته می شوند به محل و وسعت سرطان بستگی دارد، اما ممکن است شامل رکتوم، روده بزرگ، مثانه، پروستات (در مردان)، رحم، دهانه رحم، تخمدان ها و واژن (در زنان) باشد.

این یک جراحی قابل توجه است که معمولا زمانی در نظر گرفته می شود که درمان های دیگر، مانند پرتودرمانی یا جراحی کمتر گسترده، برای کنترل سرطان کافی نباشند. هدف از اکسنتراسیون لگن برداشتن کامل تمام بافت های سرطانی است، و بهترین شانس را برای بقای طولانی مدت یا بهبود کیفیت زندگی در زمانی که درمان امکان پذیر نیست، ارائه می دهد.

از آنجا که اکسنتراسیون لگن شامل برداشتن اندام های مسئول عملکرد روده و/یا ادرار است، نیاز به ایجاد راه های جدیدی برای خروج مواد زائد از بدن دارد. این معمولا شامل استومی است، جایی که جراح سوراخ هایی (استوما) روی شکم ایجاد می کند تا ادرار (اوروستومی) و/یا مدفوع (کولوستومی یا ایلئوستومی) در کیسه های خارجی جمع آوری شود. در برخی موارد، جراحی ترمیمی ممکن است برای ایجاد مثانه یا واژن جدید با استفاده از بافت سایر قسمت های بدن امکان پذیر باشد.

تصمیم برای انجام اکسنتراسیون لگن یک تصمیم مهم است و پس از ارزیابی دقیق توسط تیمی از متخصصان گرفته می شود. آنها نوع و مرحله سرطان، سلامت کلی شما و مزایا و خطرات بالقوه جراحی را در نظر خواهند گرفت. در حالی که این یک عمل بزرگ با دوره نقاهت طولانی است، برای بیمارانی که با دقت انتخاب شده اند، اکسنتراسیون لگن می تواند فرصتی برای آینده ای عاری از سرطان یا تسکین قابل توجه علائم ارائه دهد. تیم جراحی شما اطلاعات دقیقی در مورد روش، نتایج بالقوه و تنظیمات لازم در زندگی روزمره پس از آن ارائه می دهد.

جراحی کم تهاجمی از طریق مقعد یا TAMIS راهی برای جراحان است تا توده های خاص یا سرطان های مراحل اولیه را از راست روده از طریق مقعد بدون ایجاد هیچ برشی روی شکم شما بردارند. آن را به عنوان یک روش بسیار دقیق برای کار از درون در نظر بگیرید.

در طول روش TAMIS، جراح از ابزارهای تخصصی و یک دوربین با کیفیت بالا استفاده می کند که از طریق مقعد وارد می شود. این ابزارها به جراح این امکان را می دهند که ناحیه را به وضوح روی مانیتور ببیند و بافت غیر طبیعی را به طور دقیق برش دهد. از آنجایی که جراحی از طریق باز شدن طبیعی مقعد انجام می شود، هیچ بریدگی خارجی وجود ندارد که معمولا منجر به درد کمتر، بهبودی سریعتر و عدم وجود زخم قابل مشاهده روی شکم شما می شود.

TAMIS اغلب برای برداشتن پولیپ های رکتوم (رشد کوچک)، سرطان های رکتوم در مراحل اولیه، یا سایر ضایعاتی که در نزدیکی مقعد قرار دارند، استفاده می شود. این یک گزینه کمتر تهاجمی در مقایسه با جراحی سنتی است، که ممکن است نیاز به برش های بزرگتر و بستری طولانی تر در بیمارستان داشته باشد.

این روش معمولا تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. پس از جراحی، ممکن است ناراحتی یا خونریزی خفیفی را تجربه کنید، اما اکثر افراد می توانند در عرض یک یا دو روز به خانه بروند. پزشک دستورالعمل های خاصی برای بهبودی به شما می دهد. TAMIS راهی برای درمان موثر برخی از بیماری های رکتوم با رویکردی ملایم تر و بازگشت سریعتر به فعالیت های عادی شما ارائه می دهد.

سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر در مطب یک روش سریع و نسبتا آسان است که به پزشک شما اجازه می دهد تا به پوشش داخلی قسمت تحتانی روده بزرگ، به ویژه راست روده و روده بزرگ سیگموئید نگاه کند. آن را مانند یک نگاه کردن به داخل با استفاده از یک لوله بلند، نازک و انعطاف پذیر با نور کوچک و دوربین متصل در نظر بگیرید.

در طول عمل، احتمالا به پهلو روی میز امتحان دراز خواهید کشید. پزشک به آرامی سیگموئیدوسکوپ انعطاف پذیر را در مقعد شما قرار می دهد و به آرامی آن را از طریق راست روده و به روده بزرگ سیگموئید شما پیش می برد. دوربین تصاویر بلادرنگ را به یک صفحه ویدیو منتقل می کند و به پزشک اجازه می دهد پوشش این مناطق را ببیند. این به آنها کمک می کند تا هر گونه ناهنجاری مانند التهاب، پولیپ (رشد کوچک)، زخم یا سایر مسائل را شناسایی کنند.

یکی از مزایای سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر در مطب این است که برخلاف کولونوسکوپی کامل، معمولا بدون نیاز به آرام بخش یا بیهوشی سنگین انجام می شود. این بدان معناست که معمولا می توانید مدت کوتاهی پس از عمل به فعالیت های عادی خود بازگردید. ممکن است در طول معاینه دچار گرفتگی خفیف، نفخ یا تمایل به اجابت مزاج شوید، اما به طور کلی به خوبی تحمل می شود.

قبل از عمل، احتمالا باید یک آماده سازی روده ساده انجام دهید، که معمولا شامل یک یا دو تنقیه در خانه است، تا روده بزرگ تحتانی خود را پاک کنید. این تضمین می کند که پزشک دید روشنی دارد. اگر پزشک در طول سیگموئیدوسکوپی چیز غیرعادی ببیند، ممکن است نمونه های بافتی کوچک (بیوپسی) را برای بررسی بیشتر زیر میکروسکوپ بگیرد. نتایج سیگموئیدوسکوپی و هر گونه بیوپسی به پزشک شما کمک می کند تا هر گونه مشکل را تشخیص دهد و بهترین روش درمانی را برای شما تعیین کند. این یک ابزار ارزشمند برای غربالگری شرایط خاص و بررسی علائم روده تحتانی است.

تصور کنید که شیمی درمانی و پرتودرمانی را برای سرطان رکتوم پیشرفته موضعی، نوعی سرطان که فراتر از پوشش داخلی راست روده رشد کرده است، انجام دهید. پس از این درمان شدید، بسیاری از بیماران معمولا تحت عمل جراحی برای برداشتن تومور قرار می گیرند. با این حال، برای یک گروه منتخب از بیمارانی که یک پاسخ بالینی کامل - به این معنی که تومور ظاهرا در اسکن ها و معاینات ناپدید شده است - گزینه دیگری به نام پروتکل "صبر کنید و تماشا کنید" در حال بررسی است.  

به جای جراحی فوری، پزشکان این بیماران را با معاینات منظم، اسکن و آندوسکوپی از نزدیک تحت نظر قرار می دهند. ایده پشت این رویکرد این است که اگر سرطان به طور کامل به درمان اولیه پاسخ داده باشد، ممکن است جراحی فورا لازم نباشد یا شاید اصلا لازم نباشد.  

این رویکرد مزایای بالقوه ای را ارائه می دهد. جراحی برای سرطان رکتوم گاهی اوقات می تواند منجر به عوارض جانبی طولانی مدت شود که بر عملکرد روده و کیفیت زندگی تاثیر می گذارد. با اجتناب یا به تاخیر انداختن جراحی، بیماران ممکن است کمتر از این مشکلات را تجربه کنند. این مانند فشار دادن دکمه مکث است که به افراد اجازه می دهد کیفیت زندگی فعلی خود را حفظ کنند و در عین حال مراقب سلامت خود باشند.  

با این حال، "صبر کنید و تماشا کنید" برای همه مناسب نیست. این نیاز به درجه بالایی از اطمینان دارد که درمان اولیه کاملا موثر بوده است. اگر سرطان دوباره رشد کند، احتمالا نیاز به جراحی خواهد بود. بنابراین، نظارت دقیق و مکرر بسیار مهم است.

این رویکرد یک حوزه در حال تکامل از مراقبت از سرطان است که برای برخی از افراد مبتلا به سرطان رکتوم پیشرفته موضعی که پاسخ بسیار خوبی به درمان اولیه داشته اند، مسیری کمتر تهاجمی ارائه می دهد. این گواهی بر این است که پزشکان چگونه درمان را برای فرد تنظیم می کنند و هدف آنها بهترین نتیجه ممکن با کمترین تأثیر بر زندگی آنها است. اگر با سرطان رکتوم مواجه هستید، بحث در مورد تمام گزینه های درمانی خود، از جمله "صبر کنید و تماشا کنید" اگر ممکن است قابل اجرا باشد، با تیم پزشکی خود یک گام حیاتی در سفر شماست.